Geschiedenis van de Mercedes-Benz 300 SL

De Mercedes-Benz 300 SL werd oorspronkelijk ontwikkeld als een race-sportwagen, de W194, in de nasleep van de Tweede Wereldoorlog. De Internationale Automobielfederatie (FIA) liet Duitsland weer toe tot internationale races, wat hoofdontwikkelingsingenieur Rudi Uhlenhaut en de raceafdeling van Daimler Benz aanzette om te experimenteren met hun vooroorlogse auto's. Om ontwikkelingskosten te besparen, werden veel onderdelen van de Mercedes-Benz 300 sedan gebruikt, met aanpassingen om te passen op een kleinere wielbasis en de toegevoegde kracht van een nieuwe motor. Door een 3-liter productiemotor te nemen, verhoogde het team het vermogen van 115 pk bij 4600 tpm naar 171 pk bij 5200 tpm.
Om de auto nog competitiever te maken, ontwikkelden ze een complex systeem van buizen voor het chassis dat stijfheid bood terwijl het licht bleef. Dit leidde tot een probleem: de cockpit was omhuld door het buizenframe, waardoor conventionele deuren onmogelijk waren. Dit leidde tot de implementatie van de nu iconische vleugeldeuren van de 300 SL, die aan het dak waren gescharnierd en omhoog zouden stijgen bij het openen. Met zijn aerodynamische coupé-carrosserie en een onafhankelijke vierwielaandrijving, hanteerde de 300 SL ("Super Leicht", of Super Licht) goed en kon snelheden van meer dan 250 km/u bereiken.
De impact was onmiddellijk, aangezien de W194 doorging met winnen bij de 24 uur van Le Mans in Frankrijk, Eifelrennen op de Nürburgring, en de Carrera Panamericana race in Mexico. De auto verwierf verschillende fans, met name Max Hoffman, een succesvolle importeur van luxe Europese auto's naar Amerika. Zeker van de bloeiende naoorlogse marktbehoefte aan een luxe raceauto, stelde hij voor om een straatlegale versie van de raceauto te produceren, en ondersteunde dit naar verluidt met een bestelling voor 1000 eenheden. Eenmaal voltooid, had het productiemodel veel verbeteringen ten opzichte van de originele racer: Bosch-brandstofinjectie geïntegreerd in de motor, een aparte expansietank van 5,28 gallon om oververhitting te compenseren, en een hitteschild om de brandstofmengselinlaat te beschermen tegen de hitte van het uitlaatspruitstuk.
Op 6 februari 1954 debuteerde de Mercedes-Benz 300 SL op de New York Auto Show, in plaats van Frankfurt of Genève - nog een voorstel van Hoffman. Zijn iconische uiterlijk en vleugeldeuren trokken veel aandacht, terwijl de verbeteringen aan de motor het de snelste productieauto van zijn tijd maakten - evenals 's werelds eerste in massa geproduceerde viertaktmotor. Max Hoffman kreeg het alleenrecht om te importeren, en zijn voorspelling bleek juist - tussen 1955 en 1957 werd meer dan 80% van de 1400 gemaakte eenheden verkocht in de VS.
De Mercedes-Benz 300 SL werd wereldwijd een icoon als de luxe sportwagen. Voor degenen die het zich konden veroorloven om er een te kopen, was het een waardevol stuk voor elke collectie - met een kostprijs van 29.000 Deutsche Marks, kostte de 300 SL evenveel als een luxe jacht destijds. Vandaag de dag vraagt de auto nog steeds een hoge prijs, met veilingen die comfortabel zes cijfers halen, of miljoenen voor een in goede staat.